
Είναι γνωστό πως ο τραγουδιστής είναι εθισμένος στη χαρτοπαιξία, τον τζόγο, τις ουσίες και το αλκοόλ. Όμως κατάφερε να τα απομακρύνει από τη ζωή του πριν τον καταστρέψουν εντελώς.
Ο λόγος για τον λαϊκό τραγουδιστή Γιώργο Μαργαρίτη που μίλησε για όλα αυτά στον Μάνο Τσιλιμίδη και τη Real για τα πάθη του.
Πολεμήσατε με αποτελεσματικότητα και τις εξαρτήσεις σας απ’ όσο ξέρω.
Μιλάς για πράγματα με τα οποία έμπλεξα στη ζωή μου; Για το χασίσι και το αλκοόλ; Πέρασα κι εγώ από εκεί. Εμπειρίες ήταν αυτές και βρήκα τη δύναμη και τα πέταξα όλα μακριά μου. Το χασίσι δεν είναι κάτι καταστροφικό, αλλά από εκεί ξεκινάς και καταλήγεις στα σκληρότερα.
Εσείς καταλήξατε στα σκληρότερα;
Όχι. Αλλά η παγίδα μου ήταν το αλκοόλ. Το ποτό δεν το αποφεύγαμε εύκολα. Πέρασα 40 χρόνια που έπινα καθημερινά. Έπινα πολύ. Ένα μπουκάλι ουίσκι της ημέρα, χωρίς νερό, σόδα ή παγάκια. Σκέτο.
Σε ποια λάθη των ανθρώπων δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Κοίταξε… Δε μπορώ να εντοπίσω ποια είναι τα λάθη. Υπάρχουν ανθρώπινες καρδιές που δεν έχουν δύναμη. Καρδιές αδύναμες, και δεν μπορούνε να κάνουνε κράτει. Δεν μπορούν να προφυλάξουν κάποια πράγματα. Ούτε καν την ίδια τους την υγεία και την ισορροπία.
Εσείς υπήρξατε καρδιά αδύναμη;
Επί 20 χρόνια έπαιζα χαρτιά, μπαρμπούτι, ό, τι έβρισκα. Στις λέσχες, στο καζίνο, παντού… Στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, εκείνα τα χρόνια από το πρώτο νεκροταφείο και κάτω, είχα μερικές κρυψώνες. Δυο – τρεις μεγάλες πέτρες, κάτω από τις οποίες έκρυβα λεφτά για να τα έχω καβάτζα σε περίπτωση που τα έχανα όλα στις ζαριές. Η Βουλιαγμένης τότε, ήταν γεμάτη λέσχες και χωράφια – δεν ήταν όπως είναι τώρα. Είχα τρεις πέτρες – κρυψώνες όπου έκρυβα τα κέρδη μου όταν ερχόταν η καλή ζαριά, για να τα έχω στις γκίνιες μου.